nog steeds internet 9en 10 mei

Vrijdag 9 mei
10de Etappe Béjar-Salamanca.
In Béjar kon ik eerst nog als extra optie naar Candelario klimmen wat een van de mooiste dorpen van Spanje wordt genoemd. Alleen moest ik dan wel omhoog langs een kleine smalle bergweg die vol lag met modder, grind en glad was van de regen van gisteren. Dat leek me dus geen goed idee want het fietst zo lastig met een arm of been in het gips. :wink: Vanuit Béjar kon ik niet eerst even rustig in fietsen maar begon ik gelijk voor een km of 5 met een stevige klimpartij op een smalle bergweg. :doubt: Daarna was het gelukkig een 10km wat vlakker om vervolgens weer zo’n 6 km te klimmen. Het ging vandaag niet echt soepel, kwam dat doordat het eerst nogal koud was of door die croissant als ontbijt, geef mij maar bananen en ontbijtkoek beter dan zo’n vet ding. :oops:
Toen ik zo’n 30km had gedaan stond Dik langs de kant van de weg met thee op me te wachten vanwege de kou en de klimmen maar hij had me eigenlijk al eerder verwacht gezien het tempo wat ik meestal heb. Ik vertelde dat het moeizaam ging waarschijnlijk door het klimmen van gisteren en vandaag en het alweer mijn 3de fietsdag is vandaag. Ik had voor mezelf al besloten om morgen in Salamanca mijn rustdag te nemen i.p.v. zondag als Marcel en Marja er zouden zijn. Na de thee weer op weg even later naar Dik gezwaaid die voorbij kwam rijden en die me een aantal km’s later alweer voorbij reed. :?: Volgens hem klopte de route in het eerstvolgende plaatsje niet want hij was daar geweest en kwam me daardoor weer achterop. Na enig gepuzzel kwamen we er toch uit. Het straatje waarvan we dachten dat het een inrit was bleek toch het straatje te zijn om het dorpje uit te komen. In het dorpje kwamen we ‘n boer tegen op een paard die 2 koeien door de straat loodste samen met 2 herdershonden. Ik was even bang dat die honden op mij zouden afkomen maar zij waren banger voor mij want ze liepen snel voor de koeien uit. :lol:
Het landschap was inmiddels licht golvend en afwisselend dus dat ging beter. Onderweg passeerde ik een goot gebied waar graniet wordt gewonnen. Grote keien markeren dan ineens het landschap. Vlak daarna ligt bij Frades de la Sierra de Pico de la Dueña op 1150m een belangrijk punt op de oude pelgrimsroute. Op de top staat het zwaardkruis van de ridders van Santiago, een soort Cruz del Ferro geworden op de Via de la Plata. Het zand/grindpad is eigenlijk niet geschikt om te fietsen maar ik heb het toch geprobeerd en kwam tot 80 a 90%. Daar slipte ik en kon toen niet meer op gang komen. Dik die zachtjes achter mij aanreed heeft me nog wel een keer een zet gegeven (manueel dus niet met de auto) maar na een paar meter slipte ik weer op een punt waarvan ik dacht, hier kan ik maar beter afstappen, te laat met een blauwe bil als gevolg. :roll: Het laatste stukje dan maar met de fiets aan de hand gelopen zelfs door het gras/struikjesgewas. Aangekomen bij het kruis heb ik zelfs mijn fiets op de sokkel gehesen waar je op kon staan, haha. Een paar Fransen die er stonden moesten erg lachen om mijn overwinningskreet “joepie yes ik heb het gehaald”. Niet dat ze verstonden wat ik zei maar het was duidelijk te zien dat ik erg blij was. :razz: Mijn gps gaf aan dat ik op 1178m hoog stond, vond ik wel stoer. :biggrin: We hebben even samen genoten van het uitzicht voordat we het pad naar beneden namen en waarbij ik met Dik meereed, leek me veiliger. Onderaan hebben we eerst wat soep gegeten voor ik weer op de fiets stapte voor het laatste stuk, nog zo’n kleine 40km, naar Salamanca. Een km of 8 voor Salamanca zag ik de stad liggen erg indrukwekkend met de kathedraal er duidelijk bovenuitstekend. Toen ik aankwam heb ik de bordjes met het stadcentrum gevolgd. Ik zag al snel de oude Romaanse brug liggen en ben ik daar tegen de regels in overheen gefietst. Na contact genomen te hebben met Dik ben ik naar ons hotel gefietst wat hij al telefonisch besproken had. Ik was daar net iets eerder dan hij. :p Nadat we hadden ingecheckt en de auto naar de garage wilden brengen kwamen we buiten 2 mensen tegen die opmerkte “hé nog 2 mensen die fietsen”. Na even een praatje gemaakt te hebben over wie waar naar toeging, bleek dat 1 van de mannen naar Nederland terug moest vanwege familieomstandigheden maar hij niet wist hoe snel hij daar kon komen. Dik heeft toen aangeboden dat als het niet lukte hij dan zondag wel mee kon rijden tot Brussel en hem daar op de trein zetten. ‘s Avonds belde de man op dat hij niets kon regelen op korte termijn en dat hij graag mee wilde. Ikzelf vond dat wel een prettig idee dat Dik nu niet alleen naar huis hoefde te rijden. Na een lekker bad zijn we op de rustig op onze kamer gebleven, heb wat geschreven totdat we gingen eten.
Zaterdag 10 mei rustdag.
Vanmorgen na ons ontbijt, nu ja het was al 11 uur, zijn we de stad ingegaan en hebben toeristje gespeeld. 8)
Ook weer een stad waar je wel een paar dagen rond kunt lopen. Ik heb weer een stempel gekregen bij de kathedraal die bestaat uit 2 gedeelten. In het nieuwe gedeelte was een trouwerij aan de gang en je mocht daar gewoon naar binnen. Eerst hebben we wat geaarzeld of we dat wel zouden doen maar het uiteindelijk ook maar gedaan. Een groot gedeelte van de te bezichtigen ruimtes lag naast de kapel bij de kloostergang. Hierna hebben we wat spullen gekocht om mijn fiets schoon te maken die er niet zo schoon meer uitzag :sad: erg vies zelfs na de regen en de zandpaden waar ik overheen ben gegaan. Rond 2 uur waren we terug in het hotel waarna al snel Marcel belde dat ze waren aangekomen. :smile:
Wij naar de hal beneden om ze te begroeten. Ik had net Marcel gedag gezegd en wilde Marja begroeten toen hij zei “ik heb ook een verassing voor je meegenomen, kijk daar maar eens”. Ik draai me om en zie Lydia mijn vriendin zitten, die zich als in een film, achter de krant had verstopt.:cool:
Nou een verrassing was het zeer zeker en wat mij betreft best even een emotioneel moment, ik stond echt even met mijn mond vol tanden, het was een hartelijk weerzien. :razz: Nadat zij hun inschrijving hadden geregeld zijn we de stad ingegaan om wat te drinken en wat rond te lopen ondanks het feit dat het regende. Wel balen, zeker voor hun omdat het in Nederland en België eindelijk mooi weer is en ze nu voor mij door de regen lopen.:oops: :sad:
Met hun de kathedraal nog weer bezocht en voor ons tweetjes de kaartjes van vanochtend weer gebruikt.
Terug in het hotel zijn Dik en Marcel mijn fiets schoon gaan maken en de spullen voor onderweg (gereedschap e.d.) van auto verwisseld. Marcel had ook een nieuwe fietsendrager geregeld, dezelfde als die we al hadden. :razz: Na alles geregeld en uitgewisseld te hebben zijn we gaan eten in de stad en hebben ontzettend veel lol gehad. Beetje dubbel gevoel bij mij, leuk dat Marcel, Marja en Lydia er zijn maar spijtig dat Dik morgen naar huis gaat. :sad: :???:
Teruglopend naar het hotel was het eindelijk droog en voelde het ook weer wat warmer aan, nu maar hopen dat het morgen droog blijft. :wink:
Zo dit was het weer.
Hartelijke groetjes en een knuffel vanuit een minder warm Spanje.
Astrid