wisseling van de wacht

Zondag 11 mei
11de en 12de etappe
Even een paar antwoordjes op jullie vorige berichtjes waar voor uiteraard weer veel dank.
Leuk Willemijn dat je ook mijn verhalen wilt lezen. :-)
Magda bedankt voor je liedje, Boudewijn de groot hebben we altijd mee op reis, ook nu heb ik het vaak gezongen. :-)
A3 ik als gids, ja hoor maar ik denk niet dat er veel zijn die meegaan als puntje bij paaltje komt. Haha maak jij je eigen fiets maar lekker schoon :razz: Nek en schouder hmm
Jan wat leuk dat je er ook bent je stond in mijn maillijst maar is denk ik bij junk beland.Weer idd pet cols oke als in berg ik houd niet van bier maar schuim van champagne oke :biggrin:

Vandaag voor het eerst met Marcel en zijn harem op stap. Nu ja, ik op de fiets en zij in de auto. Nadat ik van Dik afscheid had genomen :sad: ben ik rond half 9 met de fiets vertrokken. Het doel was Zamora en/of in de buurt van Mozar de Valverde zo’n 140km. Het eerste stuk begon al goed, ik was net Salamanca uit toen er ergens een kat midden op de straat stond en ineens besloot om toch maar terug te lopen naar de stoep. Dat vond ik niet leuk want kwam daar net aan met 32km per uur.:shock: Heb toen iets heel lelijks naar die stomme kat geroepen terwijl ik hard remde om die hem te ontwijken. Gelukkig was hij niet zwart en heb ik een klavertje 4 om mijn nek hangen wat dus wat dat betreft voor geluk zorgde. :wink: De rit verliep daarna bijna voorspoedig door een licht heuvelachtig landschap met korenvelden afgewisseld door zwaar heuvelachtig met af en toe een pittig klimmetje. Een kudde schapen stond langs de kant van de weg stonden te grazen i.p.v in de wei. Gelukkig zag ik ze op tijd en kon naar het midden van de weg uitwijken in de hoop dat er niet ineens een naar de ander kant wilde om daar te gaan grazen, want ja als er een schaap over de straat loopt volgen er meer. :wink: In Fuentesauco werd ik een andere afslag opgestuurd dan ingegeven in mijn gps. In 1ste instantie wilden we na een km of 50 even een kleine pauze en zou ik ze vanzelf wel langs de kant van de weg zien staan. Maar waar ik ook keek nergens Marcel en co. Toch maar eens gebeld waar ze zaten toen ik er bijna 70km op had zitten. Na wat gepuzzel waren we er uit waar we zaten. Vlak daarna zijn we in een dorpje gestopt voor een drankje, banaan en sinaasappel. :) Nog 10 km naar Zamora waar we wilden lunchen. Uiteindelijk zijn we er maar voorbij gereden want het was onmogelijk om een parkeerplaats te vinden. Via een wat vage weg langs het industrieterrein en later een zandpad :doubt:
zijn we Zamora weer uitgereden. In een piepklein dorpje zijn we het plaatselijke café maar ingegaan (ik zag hem het eerst, heb ik tegenwoordig een neus voor). :wink: Bij de bar aangewezen wat we wilden eten. Een leuke en lekkere gewoonte al die verschillende hapjes. Wat dan wel weer raar is, is dat ze al hun afval op de grond gooien. Bij de bar is het dan een grote afvalberg van sigarettenpeuken, papiertjes en servetjes ook in de grotere bars en restaurantjes zie je dat. Na de lunch begonnen aan de 12de etappe. Het is duidelijk een gebied waar het zomers waarschijnlijk gortdroog is er is weinig begroeiing het enigste wat ik nu zag was graan of koren. Ook hier varieerde de weg van licht tot zwaarder heuvelachtig. Ik was nog zo’n 12 km van Mozar, het eindpunt, toen Marcel belde dat er nergens een hotel was. Hij had het bij een camping gevraagd en het 1ste hotel was in Benavente een grote plaats rechts van mijn route waar ik normaal niet langs moest. Hij zou daar dan vast gaan kijken en mij dan bij Mozar oppikken om me daar dan morgen weer af te zetten. Toen ik in Mozar was ben ik het café ingelopen wat daar was en heb daar wel gelachen. Nadat ik mijn fiets op slot had gezet aan de regenpijp wat schijnbaar nogal wat bekijks gaf van de mensen die voor het raam zaten liep ik het café in. Een grote ruimte redelijk vol met bijna alleen maar mannen. Terwijl ik naar de bar loop om thee te bestellen wordt ik van top tot teen bekeken en beginnen er ineens een aantal te fluiten. :wink: :biggrin:
Dat vond ik natuurlijk wel leuk, ook nog op mijn 50ste. :cool: :lol: Ik had net mijn thee op en ging weer naar buiten toen Marcel er aankwam om me op te pikken. Het was maar een kwartiertje rijden wat betekend dat ik morgen ook vanaf Benavente kan vertrekken en dan snel op mijn route zit zonder veel om te rijden, dat scheelt weer. Het hotel hadden ze weliswaar snel gevonden maar dat gold niet voor een restaurant. :mad: We hebben het dorpje drie keer rondgelopen voordat we uiteindelijk bij een soort van pizzahut maar een pizza zijn gaan eten, nou ja het vulde de maag :-| en we hebben daar ijs gekocht. Ze hadden daar Haagen Dazs ijs en als je een bus kocht van een ½ liter dan krijg je de 2de gratis. :wink: Aangezien vooral Marcel en ik ijsmonsters zijn hebben we dat maar gedaan en kozen aardbei en chocolade. Met de plastic lepels die we kregen zijn we terug naar onze hotelkamer gelopen. Daar probeerde Marja om met een haardroger/föhn het aardbeienijs wat zachter te krijgen. We kregen behoorlijk de slappe lach toen we daar met zijn vieren zaten en we om de beurt uit de ijsbakken aten. Soms was het stoeien om de bak met je favoriete ijs. :lol: :biggrin: Op ongeveer 2 ijsbolletjes na hebben we alles opgegeten. Hierna zijn we maar gauw gaan slapen want ontbijt is om half 8.
O,ja ik heb 155,7km gefietst ongeveer dezelfde afstand als van de Label Classic van onze fietsclub die vandaag was. Mag ik nu mijn gereden kilometers van vandaag opgeven als club kilometers? Ik heb vandaag uit sympathie voor de club in mijn clubshirt gefietst. :wink:
Maandag 12 mei 13de etappe en gedeelte van 14de etappe.
Het begon lekker zonnig vandaag, mijn 1ste doel was Puebla de Sanabria met eventueel de optie om naar het Lago de Sanabria te fietsen een beklimming naar 1100m hoog. Toen ik met een lekker vaartje Mombuy infietste omdat ik even een afdelinkje had werd er langs de kant van de weg ineens geroepen. Stond Marcel daar met een banaan voor mij in zijn hand. Marja en Lydia zaten naast een tafeltje op een stoeltje naast de auto, Hollandser kan bijna niet. :roll: Ik werd netjes in een stoel gezet en keek eens goed om me heen. Ik merkte op dat het wel een mooi gebouw was waar we voor stonden geparkeerd, bleek dat het gemeentehuis te zijn. :biggrin: Marcel had aan een meneer gevraagd (in het Nederlands) of ie daar mocht staan. De man die hem uiteraard niet begreep bleek de vuilnisman te zijn, hij zei gewoon si. Och, zo zag je het kruis ook niet wat daar op die plek stond. :razz:
Ik heb daar ook maar gelijk een stempel gehaald evenals een Franse echtpaar wat daar toevallig ook gestopt was en mij met mijn boekje zagen lopen en vroegen of dat echt kon. Net als veel andere plaatsjes die ik passeer is ook hier duidelijk veel leegstand en veel vergane glorie. Tot de jaren 70 had dit dorp niet alleen een streekfunctie maar ook veel geneeskrachtige baden, allemaal weg. Hoe iets in 30 jaar tijd zo kan verslechteren.
Gauw weer verder gefietst na mijn versnapering. Was ik vanmorgen begonnen op 700m bij de stop zat ik op 888 en ging vervolgens naar 965, soms weer wat lager maar nooit veel en altijd weer omhoog. Vlak voor de afslag naar Puebla zag ik een afslag naar het lago met van alles wat er was en wat je kon doen. Marcel gebeld en gezegd dat ik besloot om dat toch maar als extraatje te doen en dat we dan daar wel konden lunchen. :wink: Zo zou ik dan ook weer een berg van 1100m op mijn lijstje hebben. Vanaf de afslag was het 14 km naar het meer, de klim was best pittig soms ging het iets omlaag, stijl of geleidelijk omhoog. Toen ik nog een km of 3 moest kwam Marcel weer terug met de mededeling dat er niets was te beleven, 1 restaurant en verders niets en wat of ik wilde. Ik besloot om dan in ieder geval naar de top te fietsen en dan met hem mee terug te rijden tot in Puebla waar we dan gingen lunchen. Beetje jammer, :doubt: die energie had ik beter kunnen uitsparen voor het volgende stuk waarbij ik veel moest gaan klimmen. Nou ja niets aan te doen, gewoon zien als extra oefening. :wink:
Dat was het zeer zeker voor het volgende stuk. Klimmen, klimmen en nog eens klimmen en dat niet alleen het begon ook nog eens te regenen. Het 1ste gedeelte ging nog over een gewone weg maar nadat ik een tunnel uitkwam moets ik ineens een bergweg op. Eerst wilde ik gewoon de N525 blijven volgen maar er stond een bord met doodlopende weg. Ik dacht nog, zeker vanwege het feit dat ze er aan het werk zijn maar ik mocht echt niet door. Er stonden nml ook 3 motoragenten en 2 politiewagens, een van die agenten maakte mij duidelijk dat ik echt die ander weg op moest. :| Dat dan toch maar gedaan en het was minder stijl dan ik dacht. Het was ongeveer evenveel klimmen als dalen Iets wat ik steeds langzamer ging doen vanwege het slechte weer. De weg was niet in een al te beste staat en vochtig wat met mijn race/koersfiets niet echt handig is. Uiteindelijk ben ik door het slechte weer eerder gestopt dan ik eerst van plan was. Uiteindelijk bleek ik toch 138km te hebben en mijn hoogste punt was 1330m en ongeveer 1900 klimmeters :razz: :cool:
:biggrin: :smile:
Het hotel langs de weg waar we gestopt waren was zeer vaag met zeer onvriendelijke mensen. Toen we vroegen of de tv iets zachter kon omdat we elkaar amper konden verstaan, (niet alleen wij ook andere gasten) was het antwoord een vingerwijzing naar een gedeelte achterin de zaal en werd de tv nog wat harder gezet. :evil:
Om precies 9 uur ging de eetzaal open ook dat ging niet van harte. Na het eten zijn we maar gauw naar onze kamers gegaan en gaan slapen.
Nog bijna 4 etappes die nog best zwaar zijn met veel klimmen maar dan ben ik er en heb ik het belangrijkste deel van mijn fietstocht erop zitten nml Santiago de Compostella, de rest is als extra om de maand vol te maken.
Groetjes en een knuffel van een meestal lekker fietsende
Astrid