Doping of toch niet? :)

Donderdag 25 augustus 5de fietsdag
Deze dag ben ik op weg gegaan met mijn trackingbike en bagage voor 1dag. Lennart moest deze avond gaan werken en kon niet nog meer vrije dagen krijgen. Dik neemt het dan een dagje van hem over omdat we vrijdag samen naar huis gaan vanwege Kirsten haar verjaardag. Aangezien ze 30 wordt en dat toch wel een kroonjaar is kon ik het niet over mijn moederhart verkrijgen om daar niet bij te zijn. Ik snap dat het wat raar overkomt maar ja ik ben dan ook niet helemaal normaal. :)
De route van vandaag zou naar Vezelay gaan maar halverwege de dag heb ik dat moeten wijzigen. Door de hotel zoekactie van gisteren had ik aan Dik gevraagd of hij tussendoor een hotel voor mij wou zoeken. Dan hoefde ik me alleen maar op het fietsen te concentreren. Achteraf wel fijn want alles bleek ook daar in de een straal van 20km vol te zijn. Wat met deze fiets en bagage toch algauw een uur scheelt. Na wat heen en weer gebel en zoeken op de kaart naar een alternatief kwamen we bij Clamecy uit. Een plaatsnaam die ik nogal vind klinken naar een ziekte of een hoestdrankje ofzo. :) Daar heeft Dik in een hotel in het centrum de laatste kamer geregeld die er vrij was. Met mijn pelgrimspaspoort kan ik ook bij een van de refugio’s overnachten maar Dik wilde proberen om vanavond mits het verkeer meezat, al bij mij aan te komen en voor hem geld dat dan weer niet.
Ik wilde nog even terugkomen op de titel doping of niet? Ik had na onze uitspatting van gisterenavond, een aperitiefje en een fles overheerlijke Chablis (waar Lennart iets meer van op had dan ik) verwacht dat het fietsen wat lastiger zou zijn. Bovendien is dit mijn 5de fietsdag op rij. Niets bleek minder waar in tegendeel zelfs. Zelfs met bagage haalde ik toch nog een gemiddelde van 19,4km/h op mijn trackingbike. :) Het enige wat even een uur of twee tegen zat was de regen. Maar daar had ik mijn spullen voor. De tocht zelfs was erg mooi en uiteindelijk zeer rustig. Alleen het eerste stuk van Chablis naar Auxerre was drukker omdat ik ervoor gekozen had om daar de bijna kortste weg te nemen. Dat scheelde op de hele tocht een 13km waardoor ik meer tijd had om in Auxerre rond te lopen. Een schitterend mooie stad en eentje die ik absoluut nog eens wil zien. Wanneer je daar rondloopt heb je het gevoel dat je in de middeleeuwen beland bent. Het is dat er in sommige straten wel met een auto gereden mag worden en mensen er met een gsm rondlopen waardoor je weet dat je toch echt in de 21ste eeuw leeft. Alle andere straatjes zijn soms zo smal dat je zelfs met je fiets en fietstassen moet manoeuvreren om er door te komen als je andere mensen tegenkomt. De straatjes in het centrum zijn geplaveid met grote dikke stenen, niet echt handig fietsen trouwens ook omdat het op een heuvel ligt. Huizen hier staan ook niet allemaal even recht en hellen, zeker in sommige smalle straten, gevaarlijk naar elkaar over. In een van de straatjes heb ik op een terrasje van een kop thee en de omgeving genoten. Hierna ben ik richting de kathedraal gelopen om daar een kijkje te gaan nemen. Helaas was de hoofdingang dicht omdat deze in de stijgers stond en ik dus nergens een veilige plek had om mijn fiets neer te zetten. De zijingang was te klein om hem eventueel in het portaal te zetten, wat ik ook al eens gedaan heb of anderen heb zien doen. Nou ja die moet ik dan maar een volgende keer bekijken. Net toen ik weer op de fiets wilde stappen begon het te stortregenen.:( Op mijn gemak dus maar mijn regenkleding aangetrokken en de eerste bui voorbij laten gaan want had al snel gezien dat het hier niet bij zou blijven.
Na Auxerre ben ik het fietspad naast het kanaal van Nivernais gaan volgen. Als liefhebber van het boek “Alleen op de wereld” zag ik Remy hier in gedachten al lopen. Tevens als liefhebber van het bekijken van kookprogramma’s is er ook een hele reeks met Rick Stein (Engelsman vis kookboeken heeft geschreven en waarvan ik er 2 heb) die langs het kanaal alle plaatselijke visspecialiteiten en marktjes afstruint. Het grappige is dat ik dus ineens een aantal dingen daarvan herkende. Zo moeten bijv. alle sluisjes nog met de hand worden bedient. Bij het grootste aantal wordt dat nog door een sluiswachter gedaan die in het huisje woont wat erbij staat. Leuke grappige en vrolijk geschilderde huisjes met bijna allemaal een moestuin en waarvan ze een groot gedeelte verkopen aan de mensen die door de sluizen varen. Het was er heerlijk rustig en ook heel leuk om te doen. Je fietst ontzettend veel verschillende boten in alle soorten en maten voorbij. De boten zelf mogen maar heel zachtjes door het kanaal heen. Sommige boten waren zo breed dat ze maar nipt door de sluizen heen konden varen wat heel wat stuurmanskunst vereiste.
Na zo’n twee uur regen gehad te hebben werd het weer droog en hoe meer regenkleding ik uitdeed hoe zonniger het werd. :) Terwijl ik als laatste mijn overschoenen uittrok kwam een pelgrim naar mij toe gelopen die het wel interessante dingen vond. Hij sprak echt alleen maar Frans en nog vrij onduidelijk ook waardoor ik niet alles volgde wat ie zei. Met handen en voeten kon ik hem duidelijk maken dat je ook overschoenen voor wandelschoenen kon kopen bij Intersport (hebben ze er zat van in Frankrijk). Uiteindelijk hebben we voor en van elkaar maar een foto gemaakt voor in ons plakboek en elkaar en goede reis toegewenst.:)
Vlak daarna belde Dik op met de mededeling dat ik mijn route dus moest herzien. Hierdoor kon ik de rest van mijn route langs het kanaal blijven fietsen wat op een bepaalt moment veranderde in het kanaal van Yonne. De afstand die ik moest fietsen was op 1km na dezelfde als naar Vezelay.
In Clamocy aangekomen kon ik mijn fiets gelukkig in een garagebox van het hotel zetten. Na een lekkere douche ben ik het dorpje maar eens doorgelopen. Hier heb ik mezelf getrakteerd op een ijsje uit de patisseriewinkel en waar ik voor Kirstens 30ste verjaardagstaart een Hello Kitty met het cijfer 30 heb gekocht (daar had ze vroeger als klein meisje erg veel van).
Terug in het hotel mijn foto’s op orde gebracht en een van mijn verslagen gemaakt. Het diner heb ik ook maar in het hotel genomen want dat zag er wel goed uit op de kaart.
Om kwart over 11 kwam Dik aan bij het hotel wat ik natuurlijk erg fijn vond. :)