Ken je dat verhaal van die ezel? Dag 2 en 3

Hallo allemaal,
Wauwie wat veel leuke en lieve reacties allemaal, geweldig dat geeft deze burger moet (had ik misschien gisteravond toch meer moeite moeten doen om internet te krijgen, dank jullie wel. Zal even de vragen beantwoorden. Het is ongeveer 2400km en hoop er over 4 weken (rond 17/18 sept)te zijn maar alles hangt natuurlijk af hoe het zal verlopen. Dat zie ik en lezen jullie dus wel :)
Gisteren heb ik wel gefietst maar geen verslag geschreven omdat ik nogal moe een beetje door de afstand maar het meeste door de temperatuur. Daarover straks meer. Na het niet ontbijt, dat is als ze zeggen dat het om 7 uur is en wanneer je om 07.10 in de eetzaal staat er dan een ontbijt is rond 7.45. Daar had ik dus geen zin in en hebben we op onze kamer dan maar thee gezet en heb ik een paar plakken koek gegeten. Vervolgens ben ik dan rond 7.45 op mijn fiets gestapt en Lennart in de auto. Omdat Lennart op de uni in Maastricht nog wat moest regelen voor zijn stage het komende jaar
was ik gister dus de hele dag op mezelf aangewezen. We hadden afgesproken dat hij alvast een hotel zou regelen in Rethel. Mijn route zou dus op zo'n 130 km uitkomen. Best veel maar de eerste 81 km is een uitgezette route langs de Maas, de Vois Verte. Echt geweldig je hebt hooguit 5km die je door plaatsjes fietst. De rest is fietspad van breed, minimale breedte van 1 auto maar hele stukken die 2xzo breed waren. Op een van die stukken is de koptekst over die ezel toepassing. Vorig jaar heb ik dat stuk al gefietst samen met mijn vriendin Laura (die vanaf 2 sept meefietst). Op een bepaald punt moet je het fietspad weer af en een dorpje in en het bordje volgen, simpel toch? Ware het niet dat ik met mijn fotografisch geheugen dacht, oja dit herken ik want daar stond dat schattige huisje aan het water, oja en die koeltorens staan er ook nog. Hu koeltorens? s....dan ben ik net zo verkeerd als vorig jaar. Oke dan maar weer terug naar waar ik vandaan kwam. Toen kwam ook de herinnering terug dat de wegwijzer een stuk verder stond dan je zou verwachten. Ben trouwens niet de enigste want er kwamen na mij nog twee mensen aanfietsen die verkeerd waren, heb ze dus maar even verteld dat het de andere kant op was. Zei blij, ik ook want bewijst maar weer eens dat ik geen ezel ben :)
Ergens rond de 60km was een terrasje open en ben daar maar even een kop thee gaan drinken, mijn appeltje opgegeten en met de eigenaresse in mijn beste frans maar meestal engels een babbeltje gemaakt. Haar man bleek dus ook op weg te zijn naar Compostella (begon in Spanje) maar dan te voet, pfff.
Eigenlijk wilde ik in Charlevile Mezieres gaan lunchen maar het was erg lastig om het centrum in te komen. Op verschillende plaatsen waren ze de wegen aan het afschrapen en asfalteren waardoor je er erg moeilijk langs kon. Fietsen mochten alleen maar over de stoep maar met stoepranden die megahoog zijn is dat niet echt fijn als je telkens je fiets moet optillen en zonde van mijn fiets om er vanaf te botsen.
Dan maar wat verder gefietst naar het eerstvolgende plaatsje. Op de splitsing van een van mijn wegen bij de plaatselijke bakker op het terras een broodje (nu ja eigenlijk een stokbrood op het kontje na) tonijn met crudite gegeten en het weggespoeld met een blikje cola. Perfect drankje tijdens het fietsen en als het warm is want dat werd het wel. Och nog "maar" 50km te gaan :). Tijdens het eten nog maar even op de kaart gekeken welke plaatsjes ik tegenzou komen en daarbij zag ik dat wanneer ik de D139 nam ik dan iets minder zou hoeven klimmen,1>pijltje en op de D3 had ik 2>> pijltjes. Mmm dat is fijn, liever iets omrijden dan klimmen dacht ik toen nog in mijn onschuld. Want de maker van de kaart was vergeten om de straat waarbij je weer op de D3 uitkwam van >>>>>> pijltjes te voorzien!!!!Eerst dacht ik nog, och ik heb de La Chouffe ook gedaan ben niet afgestapt, ook niet op die 16%, dan lukt me dit ook wel. Gewoon vizeren toch, ik kan het, ha ik rijd er een voorbij, wauw ik rijd alweer iemand voorbij, kom op fietsen, alleen maar je benen bewegen, je bent er bijna, dit dacht ik dus allemaal, alleen hielp het geen ene moer :( Gelukkig had ik al een voet los geklikt (snapppen die mannen van de fietsclub niet dat ik dat doe maar dan kan ik als het echt niet gaat tenminste nog afstappen zonder te vallen) Nadat ik volgens mijn kmteller nog maar 4km/uur reed besloot ik toch maar af te stappen, voor het eerst in mijn leven dat ik afstap op een berg! Ik gok dat deze helling minstens 22% was echt NIET te doen door mij dan. Bovendien was alleen links heel soms wat schaduw waar ik dan ook dapper gebruik van heb gemaakt. Eenmaal boven eerst mijn bidon leeg gedronken en kwartierje op een paaltje langs de kant van de weg gezeten om bij te komen want zelfs te voet was het zwaar.:( De laatste 30 km naar Rethel rustig aan gedaan en onderweg mijn ene practisch lege bidon onder de tuinslang gehouden van de meneer die zijn auto stond te wassen. Hij wilde me ook wel ander water geven maar nadat ik in alweer mijn beste gebrekkige frans had uitgelegd dat ik er bijna was wenste hij me een bon route :)Er zijn dus best wel aardige mensen op deze wereld. In Rethel aangekomen eerst maa een cola besteld in het hotel wat Lennart al geboekt had. Daarna naar mijn kamer geslofd, pfff drie trappen op om op de 2de verdieping te komen. Op mijn kamer eerst maar met het thuisfront gebeld en nadat ik weer wat was bijgekomen lekker lang onder de douche gestaan. Hierna mijn fiets uit de gang van het hotel gehaald :)en die naar de garagebox gebracht die om de hoek lag. Weer terug bij het hotel stapte net Lennart uit de auto die terug was uit Maastricht. De auto dus ook maar in de garage gezet. Hierna hebben we wat door het dorp gelopen om vervolgens net voor 7uur aan tafel te gaan. We waren alletwee wel moe vandaar. Op onze kamer heb ik de route van vandaag bewerkt en ben om 10 uur gaan slapen. ZALIG, zelfs al was het nogal warm :)
Eigenlijk wilde ik nu ook wat van vandaag vertellen maar ik zat vanavond een uur met Dik aan de telefoon. Hierbij vertelde hij dat ie op het fietspad aan de Brusselsesteenweg bij ons in Overijse door een auto werd aangereden die geleverd werd bij de Ford garage. Hij is met zijn schouder in de zijkant van de auto terechtgekomen en op zijn gat/heup gevallen. Gelukkig had een medefietser het zien gebeuren en is 112 gebeld. Gelukkig niks gebroken, wel zaten er splinters in zijn arm die er door de ambulancebroeders braaf werden uitgehaald. Nadat proces verbaal e.d. geregeld was is Dik samen met zijn kapotte fiets door de ambulance naar huis gebracht. Later is hij nog bij de huisarts langs geweest om te checken of alles in orde was en om een verslag op te laten stellen voor de verzekering. Dat was dus wel even schrikken voor ons hier. Morgen krijgen jullie dus de rest te horen.
Hartelijke groetjes vanuit Chalon sur Champagne alwaar we overnachten heb nml iets verder gefietst.
Astrid