Tweede wisseling van de hulptroepen

Hier ben ik weer eens, dank jullie wel voor alle lieve reacties.
Woensdag 27 mei 12de etappe,
Vandaag heb ik 2 korte etappes samengevoegd maar ben er toch bijna een dag mee druk geweest.;-) De eerste etappe lag rond de 30km en het eindpunt was Verona. De stad van Romeo en Julia plus de arena waar zeer veel operavoorstellingen worden gegeven. Een mooie streek met de slanke stijlvolle cipressen met een paar kleine heuvels en waar soms de meest grote en schitterende landhuizen opstonden. Veel wijngaarden, dit is de streek van de bekende Bardolinowijn, ik ben hem alleen niet gaan proeven want dat fiets daarna niet zo best.:biggrin: Net voor Verona stond René me op te wachten want hij vond de weg waar ik overheen moest veel te gevaarlijk. Na onze thee en koffiepauze heeft hij dus de fiets in de auto geladen en gingen we de stad in. Nu had dat in principe niet gehoeven want ik had een andere aanrijd route dan hij maar och, dat maakt ook niet zoveel uit. Alleen, de stad inkomen met een auto heeft dan weer als nadeel dat je niet overal mag rijden. Na wat vertwijfeld heen en weer gereden te hebben heeft René uiteindelijk toch maar weer de fiets uit de auto gehaald en ben ik dus toch op de fiets de stad ingegaan.:neutral: Ik heb op mijn gemak wat rondgelopen en de meeste dingen van buiten bekeken want ik durfde het eigenlijk niet aan om mijn fiets ergens neer te zetten, stel je voor dat ze hem jatten dan moet ik te voet verder naar Rome, tja en dat is dan best ver.:oops: Verona is absoluut een boeiende stad om eens een keer naar toe te gaan en er een dag of 2 op je gemak door te lopen.
René heeft uiteindelijk zijn auto ergens in een parkeergarage gezet en heeft ook even op een terrasje gezeten om snel de stad uit te gaan want het was hem er veel te druk. Aan de rand van de stad heb ik ergens, waar ik beter zicht op mijn fiets had, een broodje gegeten en ben daarna weer verder gegaan.
Onderweg kwam ik in Zevio op een groot plein uit waar een mooie kerk stond en ben daar even naar binnen gegaan. Mijn fiets kon ik daar nml op een soort ommuurd binnenplaatsje zetten waar zelfs een fietsenrek stond. Bovendien was het siësta tijd en zag je werkelijk niemand op straat. Ik heb daar mijn kaarsjes weer aangestoken en er even rustig gezeten want had wat last van een dipje zoals dat weleens heet. :doubt:
Na een kwartiertje ben ik weer monter op de fiets gestapt en verder gegaan. Alleen toen ik net het dorp uit wilde rijden zag ik een gigantisch zwarte lucht aankomen die weinig goeds voorspelde en mijn regenkleren lagen bij René in de auto. Gauw ergens in een winkel waar ze echt van alles verkochten (verf, gereedschap, elektrische apparaten, huishoudelijke spullen speelgoed, etc.) plastic regenjas gekocht.:oops: Gelukkig was het gebied waar ik doorheen fietste vlak dus probeerde, met wind tegen dat dan weer wel, zo snel mogelijk te fietsen. Wanneer ik eens achterom keek zag ik telkens de lichtflitsen en de regen steeds dichterbij komen. Het is tot mijn eindpunt in Montagnana gelukkig droog gebleven. Wat de aanblik op de stad ook een stuk mooier maakte. Het is de meest indrukwekkende en best bewaard gebleven middeleeuws ommuurde stad in Noord-Italië. De stadsmuren met kantelen heeft 24 torens, vier stadspoorten waarvan er twee versterkt zijn met een kasteel, waarvan in een de jeugdherberg zit en in de ander een museum. Op het centrale plein bevind zich de Duomo die van rond 1500 is. Dit ben ik de volgende dag allemaal op mijn gemak gaan bekijken. De stad is ook bekend om zijn Prosciutto. Toen ik aankwam was René er al en zijn we eerst maar iets gaan drinken en hebben een kleine snack gegeten en zijn daarna naar ons hotel gegaan.
Ons hotel stamde volgens mij ook nog uit de middeleeuwen, dikke brede muren, grote grove balken maar wel erg mooi. ’s Avonds ergens heerlijk gegeten op een terrasje wat aan het plein lag. Welverdiend na een dag fietsen om vervolgens nog even lekker te genieten van een mooie nog redelijk warme voorjaarsavond. :razz:
Donderdag 28 mei.
Vandaag een rustdag gehouden waar ik dit keer best wel aan toe was, mijn benen ook wel. Beetje uitgeslapen en op mijn gemak ontbeten. Hierna ben ik de stad eens ingelopen waar toevallig op het plein en in alle straten die op het grote plein uitkwamen de wekelijkse markt was. Wel leuk rondlopen door al die oude straten die voor een gedeelte ook nog uit keien bestaan en blij dat ik niet hoefde te fietsen.
In het parochiehuis wat schuin achter de kerk lag weer een stempel opgehaald. In de kerk kwam ik wel een kapelaan of zo tegen maar die had geen stempel. Hij droeg toen een mevrouw op, met wie die stond te praten, om mij naar het parochiehuis te brengen. Met handen en voeten en een paar woorden Italiaans kom je een heel eind. :wink:
Hierna ben ik weer terug gegaan naar het hotel en heb mijn vorige verslag gemaakt en geprobeerd die op de mail te zetten maar dat vloog er telkens uit, :evil: vandaar dat het wat langer duurde en ik het dus vrijdag heb gedaan.
’s Middags en ’s avonds hebben we heerlijk in het hotel gegeten. Na het eten mijn route voor de volgende dag gemaakt en redelijk op tijd gaan slapen.
Vrijdag 29 mei 13de etappe.
Omdat het vandaag weer een lange tocht zou zijn ben ik om 7 uur vertrokken en heb ontbeten met bananen en koek. Dit was een beetje een saaie etappe, weinig bijzonders te zien. Veel weilanden maar geen leuke plaatsjes tussendoor of zo. Wel ben ik door Ferrara heen gekomen en heb hier met René even thee gedronken.
Een stad met een middeleeuwse kern en waar ik over een straat heen moest fietsen die nog uit de middeleeuwen stamde, kleine min of meer ronde onregelmatige steentjes. Een van die straten heette ook de Antigua. Dat was dan ook goed te merken/voelen.:roll: Uiteraard ontbrak ook de Duomo niet, deze keer stamde die uit de 12de eeuw, en weer vele schitterend mooie Palazzo’s gezien. Ik heb nog geprobeerd om hier een stempel te krijgen maar dat is niet gelukt. Ik werd telkens van het kastje naar de muur gestuurd dus heb ik het maar opgegeven want ik moest ook telkens veel moeite doen om mijn fiets ergens veilig neer te zetten en ben uiteindelijk maar doorgefietst.:doubt: Halverwege het 2de deel ergens met René geluncht. Ook in het tweede deel viel weinig te beleven alles even vlak en weinig inspirerend. In eerste instantie had ik het idee dat ik daardoor eigenlijk helemaal niet opschoot maar dat viel uiteindelijk reuze mee. Ik heb 145,63 km gefietst en een gemiddelde van 24/25 km per uur gehaald. Inclusief alle stops bij verkeerslichten e.d. of om te kijken of ik goed zat. :roll:
Onze overnachting was bij een agritourismo in Pulce een klein plaatsje net voorbij Bologna. Zo hoefde ik de stad niet in en het ligt al op de route van de volgende etappe. Bovendien is dat voor Leonard wel handig die op het vliegveld van Florence land en René afwisselt.
Dit was het weer even, de volgende 2 tot 3 etappes moet ik veel klimmen en worden dus vrij zwaar maar niet zo lang.
Liefs en een knuffel voor iedereen